Kişisel Web Sitesi
Sahte gülücüklerin, riyakâr taltiflerin, cazibedar şöhretlerin, zengin ikramların, geçici mutlulukların boyasının silindiği andaki yalnızlığın şefkat kucağıdır samimiyet. İkiyüzlülüğe, ben merkezli ilişkilere, hasede, öfkeye,hırsa, kötülüğe gönülde yer vermemektir samimiyet. Devamı için tıklayınız…
“Hepimiz yolcuyuz bu fanide Bugün varız yarın yokuz kim bile?” Bir zamanlar ne var olmaya gücümüz,ne yokluğumuza dair bilgimiz vardı. Yokluk ile varlık arasındaki sonsuz mesafeden de haberimiz yoktu. Devamı için tıklayınız…
Kur’an-ı Kerim, insan hayatının bir çok güzelliklerinden bahseder, insanın iyilikte bulunduğunu, güzellikler sergilediğini bildirir. Ancak insanın dünya tutkusu ve benlik eşiğine takıldığını haber verir, insan, dünyanın malına, makamına, o itibar kazandırıcı gösterişine hep takıla...
Varoluş söz ile başladı, bir söz ile değişti kâinatın gidişatı. Âdem (a.s.)bir söz ile yaratıldı ve âlem “ol” sözüyle var oldu. Âdem’e söz için varlıkların isimleri öğretildi. Göklerden yere bir çağrı, bir davet oldu...
Müslüman emeğe saygı göstermeli, çalışmadan, başkalarının sırtından veya gayri meşru yollardan kazanç elde etmekten şiddetle sakınmalı; kazancının nereden, nasıl geldiğine dikkat etmelidir. Devamı için tıklayınız…
Paylaştıkça artan tek şey, onu yaşayanların kalbinde çoğalır… Sevgi sonsuza akar… Evreni sever insan; taşı, toprağı, havayı, suyu, ağacı ve çiçeği sever… Sevgi bir aktarım, iletimdir. Kalpten başka bir kalbe, oradan Rahman’a devri daim...
Dua; kulun ümit dalı ve Rabbine bağlılığının en güzel ifadesidir. Dua; ümit gecesinde hayırlı bir sabah, bela, şiddet ve felaket çemberinden kurtuluş ve felahtır. Dua; gönüllere ışık saçan bir nur, kul için bir tükenmez...
Dağları dağ yapan etekleridir. Çünkü dağlar etekleriyle yükselir. Eteklerindeki karlar serinletir dağların sıcak yüzünü… Eteklerindeki çiçeklerle neşelenir her bahar… Dağlar tutuşturur alevini bazen volkanların… Bazen paylaşır acısını çaresiz âşıkların… Kimi delip geçmek ister dağları...
Camilerin göğe uzanan elleridir minareler… Ezan, salâ, temcid, münacat, kaside, mi’raciyye ve regaibiyyeler ile her vakit niyazdadır camilerin elleri. Minareler gönüllerde yanan ateşin körükleri.. Minareler bir ömrün bitmeyen virdleri… “Şahadet parmağıdır, göğe doğru minare!...
O, topyekün insanlığın şefkat ve merhamet pınarı… Onun her şeye şamil merhameti, âlemşümul rahmeti o kadar kuşatıcıydı ki, sadece insanlar değil bütün varlıklar onun şefkat kanatları altına koşmaktaydı… O ki, âlemlere, insana, hayvana, nebatata...
1967 yılında Erzincan-Kemah ilçesinde doğdu. İlkokulu ve İmam Hatip Lisesini İstanbul-Üsküdar’da bitirdi. 1985 yılında Erciyes Üniversitesi İlahiyat Fakültesini kazandı. Burada 1 yıl öğrenim gördükten sonra Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’ne geçti ve 1989 yılında buradan mezun oldu.