HASBÜNALLAHU VE Nİ’MEL VEKİL…
“Kuluna Allah kâfi değil mi?” (Zümer, 39/36) hitabına muhatap olurken ‘Bittim’ dediğin bir anda, Rabbimizin ‘yettim’ demesi…
“(Ey Muhammed!) Yüz çevirirlerse de ki: Allah bana yeter. O’ndan başka ilâh yoktur. Ben sadece O’na güvenip dayanırım. O yüce Arş’ın sahibidir.” (Tevbe, 9/129 ) buyururken Mevla, “Hasbünallahu ve ni’mel vekil” şeklinde dillerden dökülür cümle…